"θα όρθωνε μια μέρα το ανάστημα του, θα 'βγαζε γλώσσα; Γλώσσα αυθάδικη που σμπαραλιάζει, στόμα που φιλάει και δαγκώνει ταυτόχρονα."
(σχολιο για τον Πανουση).
η αναφορα εγκειται στο οτι:
1) η μορφωση οπλιζει-οποτε περιμενετε και θαρθει η ωρα σας
2) θα πρεπει να ερθει. αν δεν ερθει τοτε μην το ψαχνετε αλλα εγκληματειτε εις βαρος σας- δεν υπαχρει περιπτωση να ειστε υγιεις και να μην ηρθε ο εξαγνισμος της αναλυσης του περιβαλλοντος σας. θα ειχατε ενστικτο.
3) δεν το καταδικαζουμε σε αντιδραση προφανως. πρωτον δεν ηταν παντα ετσι, δευτερον θελει και καποια ωριμοτητα παιδεια κλπ κλπ και δεν εδωσε υπεραξια στον εαυτο του.
4) το κανει οποτε πρεπει σχολιαζοντας οτι πρεπει και μετα εφαρμοζει σατυρικες τακτικες, αναλογικα παντα. θα μπορουσε να αντιμετωπιζει τους γυρω του οπως ευτελως τον αντιμετωπιζουν-δεν το εχει κανει ακομα. απλα θιγει εγωιασμους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου